Inspiracją do naszej kolejnej “wycieczki za dychę” był artykuł w “Opiekunie” Ląd nad Wartą nie jest zbyt odległy od Liskowa więc postanowiliśmy odwiedzić przepiękny pocysterski klasztor. Jak wyglądała nasza wizyta? Otóż, tym razem pogoda była fantastyczna ku uciesze ponad 80 osobowej grupy pielgrzymów. Po przyjeździe na miejsce dzięki pomocy księdza Marka i jednego z kleryków salezjańskich zwiedziliśmy kościół i klasztor. Poznaliśmy historię, a także dowiedzieliśmy się, że był tam więziony Bł. ks. bp Michał Kozal, zanim trafił do Dachau. Dzisiaj jest patronem naszej kaplicy w Zakrzynie. Po więcej szczegółów o zabytkach odsyłamy do ostatniego “Opiekuna”. Następnie uczestniczyliśmy w Eucharystii, którą sprawował nasz ks. Proboszcz, a na organach grał nasz organista pan Mateusz. Po Mszy Świętej wspólne zdjęcie a potem piknik na terenie parku należącego do kompleksu księży salezjanów. Kiełbaski były równie rewelacyjne jak tydzień temu, a słoneczna pogoda i wielka łąka sprzyjały wspaniałej zabawie, zwłaszcza dla naszych milusińskich. Na koniec trochę historii: klasztor cystersów w Lądzie nad Wartą założony według tradycji 1145, zapewne jako folwark klasztoru w Łeknie, samodzielny od około 1175. W XIV w. klasztor był odwiedzany przez władców polskich, utrzymywał bliskie kontakty z wielkorządcami duchownymi i świeckimi. W 1331 dobra klasztorne spustoszyli Krzyżacy; na procesie polsko-krzyżackim cystersi z Lądu świadczą na rzecz Polski. W 1511 ustawa sejmowa umożliwiła wstęp do klasztoru Polakom, a od 1538 opatem mógł być tylko Polak szlacheckiego tego czasu dobrami lądzkimi zarządzali opaci polskiego pochodzenia wybierani przez konwent. W 1651 roku opat Jan Zapolski inicjuje barokową przebudowę lądzkiego kościoła. W latach 1697-1750 opatem był Antoni Mikołaj Łukomski, mecenas nauki i sztuki, filozof, jego 50. letnie rządy to szczytowy okres rozwoju klasztoru i opactwa. W 1745 r. Ląd, uważany powszechnie za najstarsze opactwo cysterskie w Rzeczypospolitej, świętował uroczyście 600-lecie swojej fundacji i istnienia. Schyłek XVIII w. przyniósł zmierzch świetności opactwa. Wiele dóbr sprzedano, a pod zaborem pruskim 1796 rząd skonfiskował większość posiadłości w zamian za wypłatę rocznego uposażenia w gotówce. Kasata nastąpiła pod zaborem rosyjskim 1819. Od 1921 kościół i klasztor jest własnością salezjanów i siedziba niższego seminarium duchownego Towarzystwa Salezjańskiego. Salezjanie dokonali restauracji zniszczonych zabudowań klasztoru adaptując je na cele dydaktyczne. W latachokupacji Salezjanie zostali zmuszeni do opuszczenia klasztoru a kościół zamknięto. 1939-1941 mieścił się tu hitlerowski obóz przejściowy dla księży, głównie z diecezji włocławskiej. Był tu więziony bp bł. Michał Kozal. Potem w klasztorze znalazł się ośrodek Hitlerjugend. Po wojnie powrócili Salezjanie kontynuując działalność niższego seminarium duchownego. Po zamknięciu przez władze komunistyczne niższego seminarium 1952, Ląd stał się siedzibą Wyższego Seminarium Duchownego Towarzystwa Salezjańskiego.
Proboszcz ks. Ryszard Świrydziuk SDB Kontakt:tel: 63 276 33 25tel. kom.: 665 397 200 Rozkład mszy świętych w kościele parafialnym w Lądzie:Niedziela: (Suma) i powszednie: Parafialna historia Lądu rozpoczyna się w konsekwencji usunięcia po powstaniu styczniowym czynnego tu zakonu kapucynów. Po tych wydarzeniach przez szereg lat klasztor i kościół były zamknięte przez rosyjskiego zaborcę, a Ląd został przyłączony do parafii w Lądku. Biorąc pod uwagę historyczną i artystyczną rangę lądzkiej świątyni biskup kalisko-kujawski Aleksander Bereśniewicz 4 lutego 1890 roku erygował w Lądzie parafię diecezjalną pw. Najświętszej Maryi Panny. Duszpasterską troską parafii zostali objęci wierni Kościoła rzymsko-katolickiego z terenu wsi Ląd, Jaroszyn, Jaroszyn Kolonia, Policko. Nowoustanowiona parafia kształtowała się szybko dzięki trosce i zaangażowaniu pierwszych proboszczów. Szczególne zasługi dla wspólnoty parafialnej i jej świątyni położył o. Teodor Antoni Fibich OFM (+1917). Pierwsza wojna światowa spowodowała w kościele wielkie straty. Wówczas wojsko pruskie zdarło miedzianą blachę z dachu i zagrabiło cynowe piszczałki organów. Po wojnie stan kościoła był tak nadszarpnięty, że groziło mu zawalenie. By ratować kościół z przylegającym klasztorem w miejsce duchownych diecezjalnych sprowadzono tu oo. oliwetanów, którzy mieli zatroszczyć się o parafię i założyć w klasztorze szkołę rolniczą. Jednak z powodu przerastających ich trudności z remontem zabudowań odeszli z Lądu. Po oliwetanach 28 kwietnia 1921 r. parafię w Lądzie obejmuje Towarzystwo Salezjańskie (salezjanie). Od tej pory kondycja kościoła i klasztoru systematycznie się poprawia. Nie jest przesadą stwierdzenie, że salezjanie w okresie międzywojennym uratowali lądzką świątynię przed zrujnowaniem. Wielką troskę o swój kościół wykazują nieprzerwanie mieszkańcy parafii Ląd. Wspólnota parafialna od szeregu lat jest czynnie zaangażowana w prace i działania remontowo-konserwatorskie we wnętrzu i w otoczeniu lądzkej świąt Wyrazem duszpasterskiej troski o parafian salezjańskich proboszczów i duszpasterzy są działające w parafii na przestrzeni lat stowarzyszenia, bractwa i grupy takie jak: Salezjanie Współpracownicy (wcześniej Stowarzyszenie Pomocników Salezjańskich), Żywy Różaniec, Katolickie Stowarzyszenie Mężów i Niewiast, Bractwo Straży Honorowej, Koło Ministrantów, Trzeci Zakon św. Franciszka, Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży, Krucjata Eucharystyczna, Ruch Światło-Życie, Chór parafialny. Dziś aktywnie działają grupy: Chór parafialny, Żywy Różaniec, Salezjanie Współpracownicy, Ministranci oraz Stowarzyszenie „Oratorium im. Poznańskiej Piątki” prowadzące przy kościele oratorium-świetlicę dla dzieci i młodzieży.Parafia Nowe Miasto | ul. Kościelna 3. ⛪ Kościół Świętej Trójcy w Nowym Mieście nad Wartą. Msze święte w kościele parafialnym w niedziele i dni powszednie [ msza online, transmisja na żywo ].
LĄD Wieś w powiecie słupeckim, położona około 4 km na północ od Zagórowa. Ważny punkt na Szlaku Piastowskim. Pierwsze ślady osadnictwa w Lądzie pochodzą z epoki kamiennej. W VII – VIII w. istniał tu gród strzegący przeprawy przez Wartę, którego rozkwit nastąpił w XII w. Z tego okresu (1136 r.) pochodzi pierwsza pisana wzmianka o grodzie w Lądzie, z którego arcybiskupstwo gnieźnieńskie pobierało dziesięcinę. Upadek grodu w połowie XIII w. zbiegł się z osadzeniem w pobliżu cystersów przez Mieszka III Starego. Przez trzy stulecia był to zakon niemiecki, Polacy byli przyjmowani jedynie jako „półkonwersi” do prac pomocniczych. W 1550 r. ostatni niemiecki opat Lądu został posądzony o kontakty z innowiercami, na skutek czego przeniesiono niemieckich mnichów do opactwa w Henrykowie. Od tego czasu w opactwie lądzkim rezydowali Polacy. W wyniku rozbiorów Polski Ląd trafił pod zabór pruski, a majątki kościelne zostały skonfiskowane. Po zmianach politycznych w 1819 r. i przejściu Lądu pod zabór rosyjski opactwo uległo kasacie. W 1850 r. osadzono tu kapucynów, którzy wyremontowali istniejące budynki i zaczęli prowadzić działalność duszpasterską. Ten pomyślny okres zakończyło powstanie styczniowe i aresztowanie ojca Maksyma Tarejwy, który prowadził działalność konspiracyjną. Wkrótce nastąpiła też likwidacja klasztoru. Po licznych zmianach właścicieli w Lądzie osadzono w 1921 r. salezjanów. W czasie II wojny światowej w latach 1940-41 znajdowało się tutaj więzienie dla polskich księży. Ośmiu z nich zostało w 1999 r. beatyfikowanych przez Jana Pawła II. Od 1952 r. mieści się tutaj Wyższe Seminarium Duchowne Towarzystwa Salezjańskiego. Kościół pw. Najświętszej Maryi Panny i św. Mikołaja Biskupa W Lądzie z daleka przykuwa uwagę sylwetka kościoła z górującymi nad okolicą wieżami. Jest to świątynia barokowa, której budowa trwała blisko sto lat. Powstała na miejscu wcześniejszej budowli, która została rozebrana. Przy stawianiu kościoła pracowało wielu architektów. Prace rozpoczął Tomasz Poncino w 1651 r., później w latach 1681–89 Jerzy Catenazzi i Jan Koński realizowali projekt królewskiego architekta J. S. Belottiego. W okresie 1728–35 powstała nawa centralna wg Pompeo Ferrariego, której kopułę ozdobił polichromiami Jerzy Neunhertz. Kościół konsekrowano w 1743 r. Całość wyposażenia pochodzi z okresu budowy świątyni. Znajduje się tu dziewięć ołtarzy z I połowy XVIII w. W prezbiterium znajdują się stalle – jedne z piękniejszych w Polsce. Wykonał je z drewna dębowego i lipowego (figury) ok. 1680 r. cysters Bartłomiej Adrian. Stalle ozdobiono figurami świętych, a w zwieńczeniu umieszczono zrywające się do lotu orły jako symbole modlitwy, natomiast przy wejściu leżące lwy – jako symbole złych mocy deptanych przez zakonników. Zakonnicy zasiadali w stallach w określonym porządku. Miejsce opata znajdowało się pod figurą króla Dawida po prawej stronie, miejsce przeora pod figurą Ezechiasza po stronie przeciwnej. Nad stallami znajdują się cztery obrazy Adama Swacha. Na jednym z nich przedstawiono mnichów modlących się na jutrzni. Wśród nich spaceruje anioł, który zapisuje imiona zakonników w księdze różnymi literami, w zależności od ich gorliwości na modlitwie. Ambona została wykonana przez snycerzy z Rydzyny i Rawicza w 1735 r. Ozdobiono ją postaciami czterech ewangelistów, Ojców Kościoła i św. Bernarda z Clairvaux – założyciela zakonu cystersów. Pod amboną znajduje się późnorenesansowa piaskowcowa płyta nagrobna Zofii Borzemskiej z końca XVI w. pochodząca z pierwotnego kościoła. Warto spojrzeć na inny, późniejszy nagrobek opata Antoniego Łukomskiego z symboliczną figurą Chronosa z 1760 r. Na uwagę zasługują cztery konfesjonały zdobione figurami proroka Dawida, Bolesława Śmiałego, św. Piotra i św. Marii Magdaleny. Piękne organy wykonał zakonnik Józef Koegler w 1743 r. Zostały one zniszczone w czasie I wojny światowej i odbudowane w pierwotnej formie w latach 1923–25.. 6 90 330 427 265 172 209 25